Behandelingen Risico voeten

Door bepaalde ziekte, bijvoorbeeld, diabetes, reuma, neurologische aandoeningen, spasmen of andere oorzaken, kunnen voetproblemen ontstaan. Naast de diabetische en reumatische voeten vallen ook de oudere en/of verwaarloosde en/of spastische voet onder de zogenaamde risicovoeten.De voetbehandelingen zijn voornamelijk gericht op preventie en pijnklachtvermindering.

Diabetische voet

Veel mensen met diabetes krijgen last van hun voeten. Dat heet ook wel ‘diabetische voet’. In het ergste geval moeten mensen een teen of voet missen, of zelfs een been. Daarom is het belangrijk dat patiënten hun voeten goed verzorgen en checken. Dat voorkomt veel problemen.

Wat gebeurt er?
Bloedvaatjes en zenuwen kunnen beschadigd raken door diabetes. Daardoor stroomt het bloed minder goed door de benen en voeten. Ook voelen mensen vaak minder in hun voeten. Wanneer je minder gevoel hebt in je voeten, valt een wondje niet op. Je merkt het niet. Het wondje kan gaan ontsteken en een zweer worden. Een zweer heet met een medisch woord  ‘ulcus’.
Door minder gevoel in de voeten kunnen mensen ook in een andere houding gaan lopen. Dat kan leiden tot vervorming van voeten en drukplekken. Onder een eeltplek kunnen ongemerkt ontstekingen zitten.
Bij mensen met diabetes genezen wondjes ook minder snel. Dat maakt behandeling van wondjes en zweren extra moeilijk. Soms lukt de behandeling niet goed. Dan moet een teen, voet of zelfs been eraf worden gehaald: amputatie. Gelukkig kan goed opletten en op tijd behandelen veel problemen voorkomen.

Regelmatige controle is dus erg belangrijk. Niet alleen door de arts, maar vooral door uzelf. De medisch pedicure kan u daarmee  helpen.

Reumatische voet

Mensen die aan reuma lijden kampen vaak met problemen aan hun voeten. Speciale zorg is dan gewenst. De reumatische voet kenmerkt zich door diverse complicaties.

Kenmerken reumatische voet:

• Ontstekingsprocessen in de voet: de gewrichten van mensen met reuma zijn veelvuldig ontstoken. Ook slijmbeursontstekingen komen vaak voor.
• Vergroeiingen van de voet: reumatische gewrichtsontstekingen kunnen leiden tot verstijving en vergroeiingen van botten, gewrichten en alle weefsels daar omheen.
• Standverandering van de voet: door pijn, stijfheid en vergroeiing van gewrichten, nemen de voeten en tenen van de meeste reumapatiënten in de loop der tijd een andere, niet natuurlijke stand aan.
• Verandering van voetweefsel: de huid van reumapatiënten is onder het vetkussen van de voet vaak dunner en verschuift.
• Verandering aan de teennagels: aan de voeten van mensen met reuma kunnen de teennagels, door de standveranderingen van de tenen, in de verdrukking komen. Hierdoor kunnen problemen ontstaan als verkleuringen en verdikkingen van de nagels, eeltvorming onder de nagels, brokkelige, ruwe, brosse of gespleten nagels.
• Als gevolg van bovenstaande complicaties, heeft meer dan 80% van de reumapatiënten last van ongewenste eelt- en likdoornvorming. Reden genoeg, om de voeten van mensen met reuma extra aandacht te geven.

Oudere voet

Na uw veertigste levensjaar wordt de doorbloeding van de matrix minder. Daarmee vertraagt de nagelgroei en verandert ook de conditie van uw nagel. Soms ontstaan er ribbels op de nagelplaat en ook kan de nagelplaat verkleuren (grijsgeel). De banden, pezen en spieren verliezen hun elasticiteit en de huid wordt droger en dunner.
Het aantal zogenaamde levervlekken, pigmentrijke verouderingsvlekken, groeit met de jaren. Deze kenmerken kunnen direct waarneembaar zijn, maar er zal altijd een uitgebreide anamnese moeten plaatsvinden om verborgen voetproblemen op te sporen.

Kenmerken die direct in verband kunnen worden gebracht met de oudere voet zijn:

• Afname van flexibiliteit van banden, pezen en spieren.
• Verstijving van gewrichten, artrose of slijtage.
• Dunner worden van de huid, droge schilferige huid, verkleuring en huidaandoeningen.
• Dunner worden van het vet om en op de voet (polstering).
• Dermatologische ziektebeelden.
• Verkleuringen en dikker worden van de nagel, vertraagde nagelgroei.
• Vaatproblemen, vermindering bloedcirculatie, koude voeten, warme voeten, oedeem, bruine huidverkleuring, spataderen  en slecht genezende wonden.
• Veranderingen zoals standsafwijkingen van voeten en tenen.
• Verwaarlozing door slechte voetverzorging.
• Achteruitgang in coördinatie, snelheid, lenigheid.
• Aanwezigheid van ziekten zoals reuma, diabetes, artrose, artritis, neurologische afwijkingen, afwezigheid of mindering van het gevoel.

Bovengenoemde kenmerken kunnen direct klachten aan de voeten veroorzaken, zoals bijvoorbeeld pijnklachten, verandering van vorm en groei van nagels, vorming van eelt en likdoorns, verhoogd risico op mycose(schimmel/kalknagels) en bij verwaarlozing kans op ramshoornnagels.

Spastische voet

Spasticiteit is een overdreven weerstand, die wordt veroorzaakt door een reflex in een spier. De peesreksensoren registreren dat een spier plotseling langer wordt waarna door middel van zenuwcellen in het ruggenmerg die via een motorische zenuw lopen, er voor zorgen dat de spier zich weer verkort. Deze reflex wordt normaliter vanuit de hersenen via lange banen in het ruggenmerg geremd zodat ze niet overdreven werken en daardoor bewuste (aangestuurd vanuit  de hersenen) bewegingen kunnen tegenwerken.

Bij schade van de hersenen (bijvoorbeeld door een beroerte) of ruggenmerg (bijvoorbeeld door   een dwarslaesie) wordt deze reflex onvoldoende geremd waardoor een overdreven reactie optreedt. Dit leidt tot een spasme, een verhoogde spiertonus waardoor het normale bewegen van een arm, naast een gedeeltelijke verlamming, parese genaamd, bemoeilijkt wordt.

In sommige gevallen zijn spasme ook beperkt nuttig omdat ze door de verhoogde spierspanning zorgen dat een gedeeltelijk verlamd been of arm toch nog een steunfunctie kan hebben. Mensen staan dan op hun spasme.

Spasticiteit kan ontstaan tijdens de zwangerschap, of tijdens de geboorte, maar kan ook later ontstaan, na een dwarslaesie of hersenbeschadiging zoals een beroerte, hersenkneuzing of Multiple sclerose.

Voetafwijkingen komen vaak voor bij spastische voeten. Vaak wordt de voet een spitsvoet en kantelt het enkelgewricht naar buiten, zodat u op de buitenkant van de voet gaat lopen. Soms is deze voetstand door middel van een operatie nog te corrigeren.

Verder  kan er vaak een beenlengte verschil, klauwtenen voorkomen of kan de voet of het been niet geheel meer opgetild worden tijdens het lopen. U krijgt dan een  “klapvoet” of  “sleept” met een been.

Voor de behandeling is het belangrijk te weten dat u met een centraal neurologische aandoening onverwacht kan reageren op prikkels. U trekt bijvoorbeeld de voet of het been terug. Een dergelijke onverwachte beweging vergroot het gevaar op verwondingen, zowel voor u als medisch pedicure en voor de cliënt.

Verwaarloosde voet

Bij een verwaarloosde voet denkt u al snel aan iemand die het wat minder goed heeft getroffen in zijn of haar leven. U denkt aan iemand die vrijwillig of onvrijwillig leeft zonder vaste woon- of verblijfplaats, slaapt onder bruggen en eet bij het Leger de Heils of in een centrum voor dak- en thuislozen.
Niets is minder waar! Ook mensen die in luxe leven, kunnen hun voeten verwaarlozen. Hoewel het vaak ouderen zijn, is het niet ondenkbaar dat ook jongere mensen hun voeten slecht of niet verzorgen.

Bij ouderen zijn het vaak de lichamelijke beperkingen die ervoor zorgen dat de nagels niet meer geknipt kunnen worden en het eelt niet meer verwijderd wordt.
Verwaarlozing van de voeten kan ook gepaard gaan met achteruitgang van de geestelijke vermogens. Mensen die alleenstaand zijn, zonder partner of kinderen die de zorg op zich nemen, komen terecht bij de thuiszorg. De thuiszorg is dan meestal degene die de pedicure inschakelt.
Risicovoeten van diabeten en reumapatiënten, voeten van ouderen en spastische voeten zijn medische aandoeningen. De verwaarloosde voet is geen risico voet.

Verwaarloosde voeten bij jongeren komen regelmatig voor. Er wordt liever geen geld uitgeven als er problemen ontstaan aan de voeten. Als er op jonge leeftijd al problemen ontstaan en deze worden niet adequaat verholpen, kunt u er op latere leeftijd veel last van krijgen. Denk maar aan afwijkende voetstanden door het vaak dragen van hoge hakken op jonge leeftijd of het verkeerd knippen van nagels, zodat deze steeds blijven ingroeien en ontstekingen veroorzaken.

Behandelingen specialistische technieken

Door middel van specialistische technieken worden de behandelmogelijkheden van de complexere voet- en nagelproblematiek zoals ingroeiende nagels, pijnlijke likdoorns op of tussen de tenen, standsafwijkingen van de tenen, druk op huid en nagelbeschadiging vergroot. Alle behandelingen zijn gericht op preventie en pijnklachtvermindering.